Drukuj

Myśliwi, członkowie sekcji myśliwskiej Koła Sportowego „Surma” przy Miejskiej Radzie Narodowej w Poznaniu, utworzyli 15 lipca 1953 roku koło łowieckie. Przyjęło ono wtedy nazwę Koło Łowieckie nr 95 „Ratusz” przy Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Poznaniu. Wśród 17 założycieli byli myśliwi, którzy uczestniczyli w tworzeniu wojewódzkiej organizacji łowieckiej w Wielkopolsce po wojnie.
W „Regulaminie wewnętrznym Koła „Ratusz”, wydanym 30 maja 1951 r. w art. 7 zapisano (pisownia oryginalna): „Koło ‘’Ratusz’’ postawia sobie za cel zwiększyć liczbę bażantów i saren i dlatego też zwierzyna ta winna być przez wszystkich członków otoczona specjalną opieką”. Przesłanie to do dziś nie straciło swojej aktualności. Gospodarowanie i ochrona, polowanie i kultura łowiecka przez ponad pół wieku było i nadal pozostaje misją koła.
Wśród założycieli był Bolesław Wański, który w latach 50 współorganizował pierwsze koła łowieckie w Wielkopolsce.
Był podłowczym dla miasta i powiatu Poznań. W roku 1954 objął funkcję prezesa koła.
Był w tym okresie Przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Łowieckiej.
W 1955 roku koło uległo przekształceniom. Nazwę „Słonka” koło przyjęło 12.02.1960 roku
z inicjatywy, zasłużonego działacza polskiego i wielkopolskiego łowiectwa, wieloletniego prezesa koła, Franciszka Szczerbala.
„Słonka”, wypełnia swoją misję w stale zmieniającym się środowisku przyrodniczym i społeczno-ekonomicznym, skupiając ludzi, których łączy wspólna pasja, wielki szacunek dla przyrody i zamiłowanie do myśliwskiej przygody. Ta więź jest największą wartością koła, zapewniającą jego rozwój, zachowanie tradycji i dbałość o kulturę łowiecką.  
Zmienia się sposób gospodarowania, pojawiają się nowe wyzwania, którym udaje się sprostać dzięki temu, że koło nie stało się instytucją zbiurokratyzowaną i sformalizowaną.
Tradycje działalności koła kontynuuje Adam Plewa, prezes koła od 14.04.1984r. Jest on, wraz z najstarszym obecnie członkiem koła Stefanem Brodnickim, urodzonym w 1923 roku, depozytariuszem chlubnych tradycji koła.

Od 1955 roku, Koło „Słonka” gospodaruje w trzech obwodach łowieckich.
Obwód, w którym szumią sosny, świerkowe zagaje skrywają jelenie chmary, oczarowuje urodą. Przy „Siedmiu dębach” kapliczka Św. Huberta stała się miejscem szczególnym. Tu myśliwi i mieszkańcy okolicznych wsi w dniu Św. Huberta, uczestniczą w uroczystej mszy świętej.

Polny obwód najbardziej się zmienił w ciągu kilkudziesięciu lat. Jezioro Zgierzanka zarasta, dzikie kaczki zastąpiły dzikie gęsi. Zające, mimo zabiegów i ochrony prawie zaniknęły. Zgierzynka stała się od 29.05.1974 r. rezerwatem przyrody im. Bolesława Papi. Uroczysko Wielki Las zamieszkały jelenie i dziki.
Trzeci obwód to kompleks leśny, otoczony polami, w którym dęby, buki i jesiony tworzą puszczański krajobraz. Jesienne gody jeleni nabierają tu wręcz mistycznego charakteru.
Dbałości o łowiska towarzyszyła dobra współpraca z administracją lasów i miejscową ludnością. Dzięki kultywowaniu tradycji, przekazywaniu nowym członkom tego wszystkiego, co czyni z łowiectwa niezwykłe misterium, udaje się zachować proporcje między rachunkiem ekonomicznym i wspaniałą przygodą.
Dobra gospodarka łowiecka sprzyja rozwiązywaniu zagadnień ochrony upraw rolnych przed szkodami i utrzymywaniu optymalnych stanów dzikiej zwierzyny. Grodzenia pól, inwestycje w urządzenia płoszące, nocne dyżury na terenach upraw szczególnie narażonych na szkody, obsługa pasów zaporowych, poletek zgryzowych, budowa ambon, dostarczanie zwierzynie soli oraz karmy w warunkach zimowych to elementy pracowitej codzienności Koła „Słonka”.

 Hubert Wański

Odsłony: 1939